Ο Κόναν ο Βάρβαρος κι ο Μέρλιν ο μάγος βρίσκονται μπροστά στη θεόρατη κλειστή πόρτα ενός κάστρου την οποία πρέπει να ανοίξουν. Μόλις πλησιάζουν λοιπόν, ο Κόναν ορμάει κατά πάνω της και την χτυπά μανιασμένα με το σπαθί του, την κλωτσάει, την σπρώχνει αλλά δεν ανοίγει. Ο Μέρλιν τον χτυπά ελαφρά στην πλάτη λέγοντας :
- Κόναν, φίλε μου...
- Όχι τώρα μάγε! απαντά ο Κόναν ο βάρβαρος, ο οποίος συνεχίζει πιο εντατικά την προσπάθειά του...
- Μα φίλε μου...
- Άσε με ήσυχο μάγε! τον σταματάει ο Κόναν και φεύγει τρέχοντας για να πάρει φόρα και να πέσει με δύναμη πάνω στην πόρτα.
Μια, δυο, τρεις φορές, τίποτα! Κάθεται τότε κατάκοπος και λαχανιασμένος ο Βάρβαρος, οπότε τον πλησιάζει ο Μέρλιν και του λέει με νόημα δείχνοντάς του την πόρτα :
- Το πόμολο!
Γυρίζει ο Κόναν, τον κοιτά στα μάτια και του απαντά :
- Μιλάς με γρίφους μάγε...!!!
- Κόναν, φίλε μου...
- Όχι τώρα μάγε! απαντά ο Κόναν ο βάρβαρος, ο οποίος συνεχίζει πιο εντατικά την προσπάθειά του...
- Μα φίλε μου...
- Άσε με ήσυχο μάγε! τον σταματάει ο Κόναν και φεύγει τρέχοντας για να πάρει φόρα και να πέσει με δύναμη πάνω στην πόρτα.
Μια, δυο, τρεις φορές, τίποτα! Κάθεται τότε κατάκοπος και λαχανιασμένος ο Βάρβαρος, οπότε τον πλησιάζει ο Μέρλιν και του λέει με νόημα δείχνοντάς του την πόρτα :
- Το πόμολο!
Γυρίζει ο Κόναν, τον κοιτά στα μάτια και του απαντά :
- Μιλάς με γρίφους μάγε...!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου